Λογοθεραπεία - Εργοθεραπεία
Λογοθεραπεία
Λογοθεραπεία “Speech Therapy” είναι η επιστήμη που ασχολείται με τις διαταραχές λόγου, φωνής ομιλίας και μάσησης – κατάποσης σε παιδιά και ενήλικες, όποια κι αν είναι η αιτία αυτών των διαταραχών: νευρολογική, εξελικτική ή λειτουργική. Αποσκοπεί στην ανάπτυξη της εξωλεκτικής και λεκτικής επικοινωνίας, την καθαριότητα της ομιλίας και της φωνής και στην παραγωγή λόγου των βαρήκοων.Στάδια φυσιολογικής εξέλιξης ανάπτυξης του λόγου
Έως 12 μηνών:
• Το μωρό αντιδρά στους ήχους
• Κάνει βλεμματική επαφή.
• Αναγνωρίζει τη φωνή της μητέρας του.
• Χαμογελά όταν του μιλάτε.
• Ανταποκρίνεται στο όνομά του.
• Γυρίζει το κεφάλι του προς την πηγή των ήχων.
• Διαθέτει κάποιο βασικό λεξιλόγιο.
Έως 2 χρονών:
• Το λεξιλόγιό του διαθέτει 20-50 λέξεις.
• Υπακούει σε απλές εντολές.
• Χρησιμοποιεί δύο λέξεις για να σχηματίσει φράσεις.
• Χρησιμοποιεί συμβολικά διάφορα παιχνίδια (π.χ τάισμα μωρού κ.α).
Έως 3 χρονών:
• Απαντάει σε ερωτήσεις.
• Κάνει απλές προτάσεις.
• Μπορεί να παρακολουθήσει ένα διάλογο.
• Του αρέσουν τα παραμύθια και τα παρακολουθεί με ευκολία.
• Κάνει ερωτήσεις.
Έως 4 χρονών:
• Απαντάει σε όλα τα είδη ερωτήσεων.
• Γίνεται κατανοητό και από ανθρώπους που δεν γνωρίζει.
• Η ομιλία του πλησιάζει περισσότερο σε αυτή των ενηλίκων όσον αφορά τη γραμματική και το συντακτικό.
• Διηγείται τις εμπειρίες του.
Είναι γεγονός ότι κάθε παιδί είναι διαφορετικό και γι’ αυτό μπορεί να υπάρξει κάποια διακύμανση σχετικά με το χρόνο που κατακτά κάποια δεξιότητα, ωστόσο ο μέσος όρος σημαίνει κάτι και ειδικά αν έχει περάσει εξάμηνο και το παιδί δεν παρουσιάζει πρόοδο, τότε θα πρέπει να υπάρξει προβληματισμός.
Πότε πρέπει να αναζητήσουμε την βοήθεια του λογοπεδικού;
Όταν ένα παιδί:
• Μπερδεύει τους ήχους σε μια λέξη
• Αδυνατεί να μιμηθεί συγκεκριμένους ήχους ή ομάδες ήχων
• Δυσκολεύεται να καταλάβει τι του λένε οι γύρω του
• Παραλείπει ήχους η συλλαβές από τις λέξεις
• Δυσκολεύεται να σχηματίσει προτάσεις με σωστή δομή
• Δυσκολεύεται να βρίσκει τις σωστές λέξεις για να εκφραστεί και να πει αυτό που θέλει
• Δυσκολεύεται να παίρνει μέρος σε μια συζήτηση
• Δυσκολεύεται στην αφήγηση απλών και πρόσφατων γεγονότων
Εργοθεραπεία
H εργοθεραπεία “Occupational Therapy” είναι η θεραπεία μιας διαταραχής μέσω σωματικού έργου. Ο κύριος σκοπός της είναι να βοηθήσει τα άτομα να επιτύχουν το μέγιστο επίπεδο λειτουργικότητας και ανεξαρτησίας σε όλες τις πλευρές της ζωής τους.
Πότε πρέπει να πάμε το παιδί μας σε εργοθεραπευτή;Αν το παιδί μας παρουσιάζει 3 ή περισσότερες από τις παρακάτω δυσκολίες, θα πρέπει να ζητήσουμε μία εργοθεραπευτική αξιολόγηση:
• Δεν παίζει με τα παιχνίδια της ηλικίας του, πράγμα που σημαίνει ότι ένα παιδί μπορεί να μην ενδιαφέρεται για τα εν λόγω παιχνίδια (π.χ., να αντιμετωπίζει κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα) ή να μην τα καταφέρνει (π.χ., να είναι λίγο πιο πίσω αναπτυξιακά σε σχέση με την ηλικία του).
• Δυσκολεύεται να αυτοεξυπηρετηθεί. Να μην έχει δηλαδή, ανάλογα με την ηλικία του, τις κατάλληλες δεξιότητες ώστε να φάει μόνο του, να βάλει τα ρούχα ή τα παπούτσια του, να πάει στην τουαλέτα, κ.λπ..
• Έχει ελαττωμένο μυϊκό τόνο (μοιάζει αδύναμο). Πρόκειται για ένα παιδί που φαίνεται να μην έχει αντοχή.
• Πέφτει εύκολα κάτω.
• Δυσκολεύεται να υπολογίσει τη θέση του σώματός του στο χώρο (χτυπάει εύκολα). Σπάει συχνά τα παιχνίδια του.
• Δυσκολεύεται να ζωγραφίσει μέσα σε πλαίσιο (ένα παιδί πριν γράψει θα πρέπει να μπορεί να συντονίσει την κίνηση του χεριού του, ώστε να ζωγραφίσει μέσα σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο), να φτιάξει παζλ (η δυσκολία καθορίζεται ανάλογα με την ηλικία του παιδιού), να κόψει με το ψαλίδι στο νηπιαγωγείο.
• Υπάρχει εμφανής καθυστέρηση στην ανάπτυξη του λόγου και της ομιλίας του ή η ομιλία του είναι δυσνόητη και δεν αρθρώνει σωστά.
• Είναι πολύ ευαίσθητο σε οσμές, γεύσεις, θορύβους ή αγγίγματα.
• Αποφεύγει την παιδική χαρά.
• Έχει δυσκολίες στο φαγητό, λερώνεται υπερβολικά ή δεν τρώει κάποιες βασικές τροφές. Μπορεί, για παράδειγμα, το παιδί να μην έχει τις κατάλληλες δεξιότητες ώστε να χρησιμοποιήσει το πιρούνι για να μπορεί να φάει.
• Δεν μπορεί να συγκεντρωθεί ή συγκεντρώνεται υπερβολικά σε μία δραστηριότητα, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να συνεχίζει σε άλλη. Για παράδειγμα, μπορεί να πρόκειται για ένα παιδί που διασπάται εύκολα η προσοχή του και έτσι δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί.
• Χρειάζεται περισσότερη εξάσκηση από άλλα παιδιά για να μάθει καινούργια πράγματα.
• Αντιστρέφει γράμματα και αριθμούς, δεν αφήνει διαστήματα μεταξύ των γραμμάτων και των λέξεων που γράφει. Μπορεί να μην έχει, για παράδειγμα, καλή αντίληψη στο οπτικό του σύστημα. Ο γραφικός του χαρακτήρας είναι πολύ κακός.
• Δυσκολεύεται να ακολουθήσει προφορικές οδηγίες. Μπορεί, για παράδειγμα, να μην έχει καλή ακουστική αντίληψη.
• Δυσκολεύεται να κάνει φίλους της ίδιας ηλικίας και προτιμά να παίζει με μικρότερα ή με μεγαλύτερα παιδιά. Μπορεί να πρόκειται για ένα παιδί που είναι πίσω αναπτυξιακά, είναι πολύ ντροπαλό, έχει κάποια ψυχολογικά προβλήματα, κ.ά..