Τα χαρακτηριστικά των μαθητών με σύνδρομο ‘Ασπεργκερ
Στο σχολείο και στην τάξη
«Τα παιδιά με σύνδρομο Asperger δεν ζουν στον κόσμο τους. Απλά ζουν στον κόσμο μας με τον δικό τους τρόπο.» (Wing, 1991)
Τα άτομα με σύνδρομο Άσπεργκερ συμπεριλαμβάνονται στην κατηγορία των ατόμων με αναπηρίες και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες σύμφωνα με το νόμο 3699/2008, κατά συνέπεια θα πρέπει να λαμβάνουν ειδική αγωγή και εκπαίδευση. Τα παιδιά αυτά, κατά κανόνα φοιτούν στο γενικό σχολειό όποτε είναι καλό να γνωρίζουν οι εκπαιδευτικοί αλλά και όσοι βοηθούν στην εκπαιδευτική διαδικασία του παιδιού τα παρακάτω χαρακτηριστικά των παιδιών με Άσπεργκερ:
• Οι μαθητές με σύνδρομο Άσπεργκερ για να είναι λειτουργικοί χρειάζονται σταθερή καθημερινή ρουτίνα. Γι αυτό κρίνεται σκόπιμο να υπάρχει μια σταθερότητα και οργάνωση στη διάρκεια των μαθημάτων και της λειτουργίας του σχολείου.
• Για κάθε αλλαγή την καθημερινότητας χρειάζεται συνεργασία και προετοιμασία του παιδιού με τους γονείς αλλά και με το ειδικό διδακτικό προσωπικό.
• Τα παιδιά αυτά έχουν αδυναμία να αντιληφθούν τις νύξεις, το συμβολικό λόγο και τη μη λεκτική επικοινωνία. Η έλλειψη βλεμματικής επαφής δεν είναι αποτέλεσμα έλλειψης σεβασμού και κανόνων συμπεριφοράς.
• Οι εκπαιδευτικοί οφείλουν να ενθαρρύνουν τους μαθητές με Άσπεργκερ να συμμετέχουν στις δραστηριότητες τις τάξεις, ιδιαίτερα σε θέματα που γνωρίζουν καλά γιατί είναι πολύ σημαντικό να τονωθεί η αυτοεκτίμηση τους.
• Η διδασκαλία θα πρέπει να γίνεται με τρόπο κατανοητό ώστε ο μαθητής να αντιλαμβάνεται την απόλυτη κυριολεξία. Ενδείκνυται η πολυαισθητηριακή μέθοδος.
• Είναι ανάγκη να προστατευθεί το παιδί από τον χλευασμό και τις κοροϊδίες των συμμαθητών του. Ο εκπαιδευτικός της τάξης αλλά και το ειδικό εκπαιδευτικό προσωπικό του σχολείου είναι απαραίτητο να γνωρίζει τις ιδιαιτερότητες του παιδιού και να βοηθάει στην ομαλή ένταξη και επικοινωνία με τους υπόλοιπους μαθητές του σχολείου.
Πηγή: Πηνελόπη Κονίτση, Περιοδικό Edu Special
Ευτυχία Ασημάκη
Φιλόλογος – Ειδική Παιδαγωγός