Μαθητές με δυσλεξία στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση

(oργάνωση - διαχείριση - αποτελεσματικότητα)
Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τους δυσλεξικούς μαθητές να διαχειρίζονται τις αυξημένες απαιτήσεις της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης;

Η μετάβαση στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση μπορεί να είναι δύσκολη για πολλά παιδιά, αλλά ιδιαίτερα για τα άτομα με δυσλεξία. Το καινούριο σχολείο, οι πολλαπλοί καθηγητές στα διάφορα μαθήματα, οι αυξημένες απαιτήσεις του σχολείου και των καθηγητών απαιτούν ιδιαίτερη οργάνωση και δεξιότητες ώστε να μπορέσει τελικά ο μαθητής να ανταποκριθεί στις νέες συνθήκες και στις εξετάσεις με επιτυχία.
Υπάρχουν μια σειρά από πράγματα που μπορούν να κάνουν οι ίδιοι οι δυσλεκτικοί μαθητές αλλά και οι καθηγητές τους ώστε να οδηγηθούν τα παιδιά στην επιτυχία.

 

Οι δυσλεκτικοί μαθητές θα πρέπει:

  • να γνωρίζουν την ιδιαιτερότητά τους, τη φύση της δυσλεξίας.
  • να δέχονται ότι διαφέρουν από τους υπόλοιπους απλά και μόνο στον τρόπο που μαθαίνουν.
  • να κατανοήσουν τους συγκεκριμένους τομείς δυσκολίας τους και τον αντίκτυπο που μπορεί να έχουν αυτές στις σπουδές τους. Για αυτό το λόγο πρέπει να θέτουν ρεαλιστικούς στόχους αλλά πάνω από όλα να βάζουν τα δυνατά τους για να τους πετύχουν.
  • να έχουν αυτογνωσία και να γνωρίζουν τα δυνατά τους σημεία ώστε να μπορούν να ξεπερνούν τα συγκεκριμένα προβλήματα μάθησης που αντιμετωπίζουν.

 

Οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει:

  • οι εργασίες που θα δίνουν στους μαθητές να αναλύονται σε μικρά βήματα, έτσι ώστε αυτά τα παιδιά να ξέρουν πώς να προχωρήσουν σε όλα τα στάδια της εργασίας - είτε πρόκειται για ευέλικτες στρατηγικές για την ανάγνωση ή για τη συγγραφή ενός δοκιμίου , ή τις ενδοσχολικές ή πανελλήνιες εξετάσεις .
  • να βοηθούν τα παιδιά να οργανώσουν σωστά το χρόνο τους, παραθέτοντας όλες τις λεπτομέρειες για την εργασία ή την εξέταση, χωρίς ενδιάμεσες διακοπές. Υποδείξεις καλό θα ήταν να γίνονται διακριτικά με σκοπό να βοηθήσουν τελικά το μαθητή και όχι απλά να του αποσπάσουν την προσοχή, να τον αποπροσανατολίσουν και να τον αγχώσουν.
  • να δίνουν επιπλέον χρόνο στους μαθητές για να ολοκληρώσουν την εργασία τους.
  • να δίνεται δυνατότητα για προφορική εξέταση στα σημεία που δυσκολεύεται ο κάθε μαθητής με επιπλέον χρόνο που αναλογεί σε επιπλέον 25% του χρόνου της εξέτασης.
  • πιο απλά, καλό θα ήταν να δίνεται επιπλέον χρόνος για σκέψη μέσα στην τάξη.
  • να προειδοποιούν έγκαιρα τους μαθητές για το χρόνο που απομένει μέχρι τη λήξη της εργασίας – εξέτασης.
  • να δημιουργήσουν ένα περιβάλλον στην τάξη που θα βοηθήσει τους μαθητές με δυσλεξία να συγκεντρώνονται και να μην αποσπάται εύκολα η προσοχή τους από διάφορα ερεθίσματα.
  • να χρησιμοποιούν οπτικοακουστικό υλικό που βοηθά στη συγκέντρωση και δίνει κίνητρο για συμμετοχή στους μαθητές.
  • να κάνουν χρήση του πινάκα ή του powerpoint με σκοπό την παρουσίαση των στόχων και των κύριων σημείων του μαθήματος είναι προτιμότερο από την ανάγνωση ενός μακροσκελούς δοκιμίου.
  • να δίνουν feedback στους μαθητές, τονίζοντας τα θετικά τους σημεία και προτείνοντας τρόπους αντιμετώπισης των αρνητικών σημείων. Ένα απλό σχόλιο «καλή προσπάθεια» κάτω απo το γραπτό του μαθητή δεν βοηθάει σε κάτι.
  • πιο αργούς ρυθμούς παράδοσης του μαθήματος. Τα παιδιά με δυσλεξία χρειάζονται περισσότερο χρόνο για την επεξεργασία των πληροφοριών. Συνεπώς, μια γρήγορη σε ρυθμό παράδοση και η χρήση δύσκολης και δυσνόητης γλώσσας μπορεί να οδηγήσει σε υπερφόρτωση πληροφοριών και διάσπαση της προσοχής των μαθητών .

Όταν καθηγητές και γονείς γνωρίζουμε τη φύση και τις ιδιαιτερότητες ενός παιδιού με δυσλεξία, μπορούμε να το στηρίξουμε και να το βοηθήσουμε αποτελεσματικά με σκοπό να γίνει ένας ανεξάρτητος νέος που θα στηρίζεται στις δυνάμεις του και θα έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του και στις ικανότητές του, έχοντας πάντα όλα τα εφόδια για μια πετυχημένη και καλή ζωή.

Ευτυχία Ασημάκη
Φιλόλογος - Ειδική Παιδαγωγός

πίσω στα Άρθρα

Share